Interessante lessen uit De parabel van de cashende ondernemer

De Tijd publiceert een interessante column over ondernemers met cash die investeren in andere ondernemingen. 

© De Tijd 26.03.2021 – klik hier voor het volledige artikel

Cash uit verkoop van bedrijf herinvesteren in andere bedrijven

Ondernemers die hun bedrijf voor een smak geld verkopen aan een buitenlandse groep bewijzen de economie een grote dienst als ze dat geld enthousiast herinvesteren in andere bedrijven.

 ‘Helpt elkander’, is het devies van de ondernemers – van een aantal onder hen toch. Ze zijn lang niet de enigen die na een succesvol ondernemersverhaal te hebben geschreven langs de kassa passeerden. Hun ondernemingsparcours kreeg vervolgens een andere invulling, namelijk als investeerder en financier. 

Dynamiek

Ambitieuze ondernemers die doorgaan, verdienen applaus. Ze zijn een bron van economische dynamiek. Maar ondernemers kunnen ook goede redenen hebben om hun bedrijf te verkopen: opvolgingsproblemen, de wens om hun vermogen te diversifiëren, het besef dat verdere groei erg moeilijk is of alleen mogelijk door heel grote risico’s te nemen, de drive die weg is, de verleiding als een andere partij – een industriële groep of een investeringsmaatschappij – met een vette cheque zwaait.

Het kan hen niet worden verweten dat ze dan zichzelf eens trakteren en wat geld  spenderen aan iets waar ze al lang van dromen: een voetbalclub, een stel toppaarden, een zeil- of motorjacht, dure kunstwerken, een oldtimer, een kasteel, een wijngaard, een riant buitenverblijf in het zonnige zuiden. Het is hun geld. Wat ze verder met hun vermogen doen, is louter hun zaak: het verdelen onder hun kinderen, het in een mecenaatsfonds steken, het beleggen in veilige staatsobligaties – iemand moet de overheidsschuld financieren -, het laten beheren door een private bankier, het in bakstenen stoppen.

Weinig ondernemers geven zich nadat ze gecasht hebben over aan dwaze uitspattingen zoals die waarmee de Nationale Loterij uitpakt in haar ‘Word schandalig rijk’- reclameboodschappen voor EuroMillions. Omdat ze het vermogen dat ze door hard werken hebben vergaard, niet zomaar willen vergooien.

Hefboom onder andere bedrijven

In heel wat gevallen integendeel investeren ze een groot deel van hun geld opnieuw in de economie door kapitaal in andere bedrijven te stoppen en die zo verder op weg te helpen. Het blijven ondernemers. Zo heeft Marc Coucke zich met zijn investeringsmaatschappij Alychlo ontpopt als een actieve investeerder met belangen in onder meer het dierenpark Pairi Daiza en het Luikse farmabedrijf Mithra. Vandeurzen heeft de maatschappij VMF Invest en het fonds Smile Invest, waarvoor hij ook andere zakenlui aansprak. Balcaen opereert via zijn investeringsvennootschap Baltisse, Sluys via zijn vehikel Saffelberg. Ingels is bedrijvig als technologie-investeerder met zijn fonds Smartfin, De Raedt en Verheyden trokken onlangs voormalig ING-CEO Erik Van Den Eynden aan om hun investeringsmaatschappij Straco te leiden.

Zo zetten ze met het geld dat ze van buitenlandse groepen hebben ontvangen toen ze hun eigen bedrijf verkochten een hefboom onder of zelfs een turbo op de groei van andere Belgische bedrijven. Per saldo levert de verkoop van die familiebedrijven onze economie zo misschien zelfs flink wat winst op. 

Wat mogen we daarvan onthouden?

Om te beginnen blijkt uit deze analyse dat mature ondernemingen, met een stevig businessmodel en degelijk management, zeker een interessante asset zijn. “Geld ophalen” via een beursnotering was de afgelopen periode met Club Brugge nog actueel, maar er is ook een andere benadering mogelijk om financiering te voorzien van ondernemingen, en hier als investeerder aan deel te nemen. Voordeel van de werkwijze van de personen uit het artikel is dat het investeringen betreft in de reële economie, niet in de financiële markten. Dat geeft een ander perspectief, een andere benadering, en ook een andere risico-inschatting. 

Opvallend daarbij is het inzetten van participatiemaatschappijen, waarin zij zelf uiteraard de zeggenschap in grote mate behouden. Anders dan private equity fondsen, die een afgemeten termijn voorzien om een ‘exit’ te te realiseren, investeren zij doorgaans voor de langere termijn.